-
1 λευκός
A light, bright, clear (opp. μέλας in all senses),αἴγλη Od. 6.45
; λευκὸν (v.l. λαμπρόν).. ἠέλιος ὥς Il.14.185
;λ. φάος S.Aj. 708
(lyr.), cf. infr. 11.3; (anap.); of metallic surfaces,λέβης Il.23.268
; λ. γαλήνη a glassy calm, Od.10.94; of water, clear, limpid, Il.23.282, Od.5.70, A.Supp.23 (anap.);λ. νᾶμα E.HF 573
; -ότατος ποταμῶν Call.Jov.19
.2 metaph., clear, distinct, of the voice, Arist.Top. 106a25, S.E.M.6.41: in literary sense, clear,λ. στίχος AP11.347
(Phil.): prov., λευκὸς Ἑρμῆς, when a rogue was detected, Macar. 5.53. Adv. -κῶς, πάντα φαίνειν, of Hermes, Corn.ND16: [comp] Comp. - ότερον, διαλεχθῆναι Hld.7.20
.II of colour, white, freq. in Hom., varying from the pure white of snow ([ἵπποι] -ότεροι χιόνος Il.10.437
) to the grey of dust (λευκοὶ ἐγένοντο κονισάλῳ 5.503
);γάλα λ. 4.434
;κρῖ 5.196
;ἄλφιτα 18.560
;ἡνία λεύκ' ἐλέφαντι 5.583
;ὀδόντες 10.263
;ὀστέα 16.347
;ἱστία 1.480
;φᾶρος 18.353
, etc.; λ. ἅρμα, = λεύκιππον, E.Ph. 172; of the white horses used by tyrants,λ. ζεῦγος D. 21.158
, cf. λεύκιππος; λ. λίθος marble, OGI219.36 (Sigeum, iii B.C.), etc., cf. λευκόλιθος; λευκῷ<ν>λίθῳ λ. στάθμη a white line on a white stone, prov. of explanations which do not explain, S.Fr. 330; ἡ λ. ῥίζα white root (= ἡ τοῦ δρακοντίου, acc. to Gal.19.118), Hp.Morb.2.48, Nat.Mul.32; freq. of white or grey hair,λ. κάρη Tyrt.10.23
; ;λ. γῆρας Id.Aj. 625
(lyr.);λευκὰ γήρᾳ σώματα E.HF 909
, etc.b of the human skin, white, fair, sts. as a sign of youth and beauty, χρώς, πήχεε, Il.11.573, Od.23.240; λ. παρειά, παρηΐς, S.Ant. 1239, E.Med. 923; σάρξ, δέρη, ib. 1189 (v.l.), IA 875 (troch.); freq. with the notion of bare, κῶλον, πούς, Id.Ba. 665, 863 (lyr.), Ion 221 (lyr.); cf. λευκόπους.c of persons, white-skinned, Pl.R. 474e: hence, weakly, womanish, Ar.Th. 191, Ec. 428, X.HG3.4.19;λευκῶν ἀνδρῶν οὐδὲν ὄφελος Macar.5.55
; cf. λευκόπρωκτος, λευκόχρως.d λευκαὶ φρένες in Pi.P.4.109 is expld. by Hsch. μαινόμεναι, frantic, passionate (cf. λευκῶν πραπίδων· κακῶν φρενῶν, Id.).2 λ. χρυσός, pale gold, i.e. gold alloyed with silver (prob. the same as ἤλεκτρον), opp. ἄπεφθος χρυσός, Hdt.1.50.3 metaph., bright, fortunate, happy,λευκὸν ἦμαρ νυκτὸς ἐκ μελαγχίμου A.Pers. 301
, cf. Ag. 668; a joyful day or holiday, Call.Aet.1.1.2; λ. ἡμέρα a happy day, S.Fr.6, cf. Sch.Call.Iamb.in PSI9.1094.39; variously expld. in Phylarch. 83 J., Plu.Per.27; ἡ λ. ψῆφος the vote of acquittal, Luc.Harm.3, cf. Hsch. -
2 κονίσαλος
κονίσαλος, richtiger als κονίσσαλος, von κόνις, Staub, Staubwirbel, aber schwerlich mit σαλεύω od. ἅλλομαι zusammengesetzt; ἃς ἄρα τῶν ὑπὸ ποσσὶ κονίσαλος ὤρνυτ' ἀελλὴς ἐρχομένων Il. 3, 13; λευκοὶ ὕπερϑ' ἐγένοντο κονισάλῳ 5, 502, öfter; auch bei Sp. – In Athen eine Art Dämon, wie Priapus, Ar. Lys. 982, vgl. Ath. X, 441 f; Strab. XIII, 588.
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
